Twintig jaar geleden richtte Elsbeth Hubach samen met haar man Cor House of Hope op. Op die plek kunnen mensen uit de wijk met al hun vragen en problemen terecht. Maar wanneer dit opgelost is, wil het niet zeggen dat die mensen dan weer direct vertrekken. In tegendeel, ziet Elsbeth: ,,We zijn een soort extended family geworden.”

Het ontstaan van House of Hope is een bijzonder verhaal. Het kwam voort uit een verzoek van de wethouder. ,,Hij vroeg aan de kerk hoe ze relevant kunnen zijn voor je wijk? Daaruit is het plan voor House of Hope ontstaan”, zegt Elsbeth. ,,Uiteindelijk kwam het bij ons terecht, doordat de mensen van de kerk al wisten dat wij ons bezighielden met hoe wij iets zouden kunnen betekenen voor de wijk.”

Bij House of Hope kun je met allerlei dingen terecht. Met kleine vragen, bijvoorbeeld wanneer mensen een brief van de gemeente niet snappen. Maar ook met grote problemen, denk aan schulden, het aanvragen van een uitkering of wanneer mensen in grote armoede leven. ,,Wij helpen op allerlei verschillende manieren. Mensen kunnen hier met andere mensen lunchen, we zetten fondsen op etc. Maar ook wanneer er iets vervangen moet worden in iemands woning, helpen we daarbij.” Naast het helpen van mensen zijn er nog meer aspecten waar de stichting zich mee bezighoudt. ,,We vinden het ook belangrijk dat mensen ergens bij kunnen horen. Zo organiseren we allerlei activiteiten voor jong en oud. Maar ook helpen is mogelijk. Mensen kunnen hier vrijwilliger worden. Dan help je bijvoorbeeld met koken of kan je telefoniste zijn.”

Inmiddels is House of Hope een bekende plek in de Tarwewijk. Toch ziet Elsbeth dat te veel mensen, die met problemen zitten, nog niet weten waar ze terecht kunnen. Dat heeft verschillende reden volgens haar. ,,Je zit niet altijd in het blikveld van mensen. Mensen lopen hier niet vaak langs. Ook zijn mensen niet digitaal vaardig of snappen ze de taal niet. Er is ooit een website ontstaan waar alle hulpmogelijkheden, telefoonnummers, contactpersonen enzovoort op staan, maar ik zie daar de output niet van.” Volgens Elsbeth is de oplossing voor dit probleem redelijk simpel: ,,Het moet op papier komen, in een lokale krant. Denk aan de Havenloods bijvoorbeeld. Op die manier moet het naar mijn mening.”

In de media komt de Tarwewijk regelmatig negatief in beeld. Ook Elsbeth ziet dat. Volgens haar kan dat ook anders. ,,Ik hou van de wijk, het is een leuke wijk en er zijn zulke mooie en goede initiatieven. Denk aan de organisatie WMO Radar, Cultuurwerkplaats Tarwewijk, de Speeltuinvereniging en nog veel meer. Journalisten moeten ook op die plekken komen. Het is wel een enkele keer laten zien door RTV Rijnmond in de serie Geheim van de Tarwewijk. Maar het gebeurt echt te weinig. Er zit een andere kant van het verhaal en die laten ze te weinig zien.”

Als Elsbeth kijkt naar House of Hope is ze trots. ,,Er zijn veel voorbeelden van mensen die hier ooit kwamen met grote problemen, maar waarvan House of Hope inmiddels echt hun plek is geworden. Die hebben nu bijvoorbeeld gewoon de sleutel en zijn hier dagelijks aan het werk om andere te helpen. Ik zeg altijd, hulpvragers worden hulpgevers.”
Back to Top